كشور ایران به لحاظ موقعیت استراتژیكی كه در منطقه دارد از دیر باز سابقه »مراودات تجاری داشته و كالاها و محصولات خود را بصورت كاروانهای حاوی پارچه ، ادویه ، مصنوعات دستی به دیگر ممالك ارسال نموده است و بسته بندی این نوع كالاها نوعا از بسته بندیهای كیسه ای همانند گونی ، چوبی ، مانند صندوقهای مكعب مستطیل كه برای مسیرهای طولانی مناس ب بوده ، تشكیل شده است.
صنعت بسته بندی در ایران كمتر از نیم قرن سابقه دارد در حالی كه در اروپا این صنعت دو قرن پیش راه اندازی شده و امروزه درآمد های قابل توجهی را. برای تولید كنند گان كالاهای صنعتی و كشاورزی تامین می كند.
صنعت بسته بندی در ایران با ساخت قوطی فلزی توسط شخصی بنام «درخشان «در سال ۱۳۰۹ هجری شمسی آغاز و تاریخچه بسته بندی موا د غذایی را نیز با همین تاریخ مقارن می دانیم و همچنین اولین كارخانه كاغذ سازی در سال ۱۳۲۸ در كهریزك احداث شد كه كاغذ های باطله را برای تولیدكاغذ و مقوا استفاده می نماید بعد از آن تعدادی واحد تولیدی دیگر در سایرنقاط ایران بوجود آمد . اساس صنعت كاغذ سازی در كشور برا اساس تولید خمیر و كاغذ شكل گرفت و سپس روز به روز كاملتر گردید. در سال ۱۳۳۰ اولین قوطی فلزی جهت بسته بندی روغن نباتی جامد بوسیله دستگاههای مدرن ساخته شد و در سال ۱۳۴۴ سیستم لاك زنی توماتیك در ایران نصب ومورد بهره برداری قرار گرفت.
در حال حاضر صنایع داخلی قادر به ساخت لایه بیرونی
كارتن ، كاغذ های مورد استفاده در
جعبه و كاغذ های حفاظت شده ، لایه های پلیمری برای محصولات پاستوریزه و استرلیزه می باشد. اولین كارخانه مدرن ایران در سال ۱۳۴۹ در هفت تپه خوزستان برای تولید »
كاغذ های تحریر با استفاده از تفاله نیشكر احداث شد. متعاقب آن كارخانه چوب و كاغذ ایران ( چوكا ) با استفاده از خمیرهای. وارداتی و خمیر های داخلی، كاغذ های كرافت و بسته بندی را تولید نمود